kendini ağırdan satanlar vs gereğinden fazla gevşekler

rahat, net, düz kafa sevdiğimden her iki ihtimalde de bünyemde gerilim yaratan şekil. bu gerilim genelde aklımda belli bir imgeye oturttuğum tipin, düşündüğümde tamamen çelişen şekillerde tepki vermesi sonucu; beni bitkisel hayata sokması şeklinde ortaya çıkıyor.

ağırdan satıcılar genelde hevesimin geçmesi sonucu o ağırlığın altında ezilip giderken, gevşekleri komple çöpe atmak yerine he amk hee şeklinde devam edilebilirlik sınırlarını bir nebzeye kadar zorlamak mümkün. daha kötüsü ağırlık beklenen bir tipin gevşek, rahat kafada olması umulan tipin aşırı ağır çıkması. hep istenilenden müstenit hayvanca hayal kırıklığı yaratan durumlar bunlar.

bir dönem çok beğendiğim halde sırf kendini ağırdan sattığı için gerçekleşmeyen ya da biten şeylere yönelik tepkim genelde "demek ki o dönemde manyak falan mışım ki şartları bu denli zorlamışım" oluyor. insan bazı şeylerin anlamını üzerinden süre geçince anlıyor, yaşarken fark edemiyor. hele hele artık herkesin vakti çok değerli ve açıkçası kimsenin ağırdan işleyen birine ayıracak vakti yok gibi. ancak istisnaen olmayacak bir şeyin peşinden koşarak onun gerçekleşmesini ummaktan keyif almayı meziyet sananlar böyle düşünmüyor olabilir.
1 Entry Daha