basta haluk bilginer olmak uzere neredeyse tum oyuncularinin dokturdugu film (melisa sozeni ayri tutuyorum, bence repliklerinin hakkini verememis). ozellikle aydin'in gerildigi sahneler (nihal'i telefonla arayip kahveye davet ettigi, necla ile olan uzun tartismasi vb) bana duyguyu cok iyi verdi... ama yine de en begendigim ismail'in nihal'den aldigi paralari somineye attigi sahneydi. disaridaki kar sogugunu, sominenin sicagini, nihal'in icinin gidisini, ismail'in inadini hep bir anda hissettiriyor izleyiciye. cok iyi sahneydi lan...