anathema'nın mükemmel ötesi şarkısı.

bu şarkı da şarap ile beraber güzel gider.



life has betrayed me once again,
i accept that some things will never change.
i've let your tiny minds magnify my agony,
and it's left me with a chem'cal dependency for sanity.

yes, i am falling... how much longer till i hit the ground?
i can't tell you why i'm breaking down.
do you wonder why i prefer to be alone?
have i really lost control?

i'm coming to an end,
i've realised what i could have been.
i can't sleep so i take a breath and hide behind my bravest mask,
i admit i've lost control.


(bkz: kayıp kontrol)


hayat... bir kez daha bana ihanet etti.
bazı şeylerin hiç değişmeyeceğini kabul ettim
küçük beyinlerinizin benim ıstırabımı büyütmesine izin verdim.
ve o benim akıl sağlığımı kimyasallara bağlı bıraktı.

evet... düşüyorum. yere çarpmama ne kadar kaldı?
neden çöktüğümü sana anlatamıyorum.
neden yalnız kalmayı tercih ettiğimi... merak ediyormusun.
gerçekten kontrolümu kaybedip kaybetmediğimi?

sona yaklaşıyorum
nasıl biri olabileceğimin farkına vardım
uyuyamıyorum... bu yüzden bir nefes alıp en cesur maskemin arkasına saklanıyorum.
itiraf ediyorum. kontrolumu kaybettim

anathema yı sevme nedeni.