haftada iki gün metro kullanmamdan mütevellit çok sık denk gelmesem de ara sıra rastladığım olaydır. özellikle geçenlerde eşi ve 18-19 yaşlarındaki çocuğuyla bir adamın inatla sabah iş saatlerinde, insanların belki işe/okula geç kalıp azar yiyeceği bir süreçte arkadan uyaranlara rağmen hiç istifini bozmadığına hatta arkasını dönüp boşuna 'havlamayın' dercesine attığı bakışlara denk geldim. ben bu tür insanlara denk geldiğim de şükür ediyorum halime. ne mutlu diyorum etrafımda böyle insanlar yok. düşünsene diyorum kendi kendime böyle bir baban olduğunu... sabır diliyorum bu adamın çevresindekilere.

(bkz: aceleniz varken önünüzde sallana sallana yürüyen insanlar)ın bir diğer modelleridir. daha sinir bozuculardır. arkadan bascan sırtına depiği**

yürüyen merdivenin sol kısmında yürümeden beklenmeyeceğini bilmeyen insandır. kibar bir şekilde durum izah edilerek bilgilendirildiğinde eminim kendisi de çok zor olmayan bu mantığı çözecektir. o şirin gülümsemenize rağmen ''sana ne yapraam istediğim yerde dururum'' falan diyip anlamamakla ısrarcı ise ezmekle kalmayın bir de ulu ortalıkta dövün, sonra da kafasını kopartıp kanını için. bunları yaparken canavar gibi sesler çıkartmayı da ihmal etmeyin. sonra hemen engelli asansörüne koşun. asansörü fulleyip engellileri aşağıda bırakanların gözlerine parmaklarınızı sokup tecavüz edin. bu da bölümün bonusu olsun. sphynxinator ne dersin? oyun bayağı gerçekçi oldu bence satar.

ankara populasyonunun çoğunluğunu oluşturur.

nedense bunlar çoğu zaman iki kişilik gruplar oluyorlar. bir dakikalık merdiven yolculuğunda yan yana durmadan edemiyorlar mıdır nedir?

merdivenlere yakın duvarlarda insanların sağ tarafta durması gerektiği konusundaki uyarıları ya okumamış ya da dikkate almamış insan tipidir. önemsemez ve saygı duymaz. bloke eder, olay çıkarır. aceleyle merdivenden çıkamayınca sinir olunur. bu tipin bir de çok benzeri vardır;
(bkz: metroda inatla inenlere öncelik vermeyen insan modeli)

bu eyleme ankara'da daha sık rastlıyorum.