az evvel ki mesajıyla bana kendimi "evimde gibi" hissettiren insanlık abidesidir. bir fırtınanın - kaderin acı bir sillesinin yıllar önce yıkıp geçtiği bir evde beraber kardeşçe yaşadığımızı bana anımsatan küçük emrah'tır.*

ayrıca görmeyeli oto kontrolünü kaybetmiş ve kafasının orasında burasında "boynuz"lar çıkmış.* ancak narinliğinden, saygılılığından ve saygınlığından bir gıdım olsun kaybetmemiştir.*

"çok mutlu oldum seni tekrar gördüğüme
ne güzel şey rastlamak bir sevdiğine..."***