olunca ne oluyor ki? ne katıyor ki hayata. hayat denen şey zaten shikik. tamam başlarda çok iyi geliyor. renkler hiç görmemiş gibi parlak oluyor, her şey inanılmaz oluyor kısaca. ya sonra. şerefsizler gidince, tam tepeden en dibe düşüveriyorsun. oysa sevgilin olmasa zaten ortalama bir hayat sürersin, düşsen dizin acımaz. sevgili denen dümbükler gidince kırılmadık kemik kalmaz. en kötüsü de kalbin kırılması. kalp kırıkları alçıya da alınmıyor. bekleyeceksin de iyileşsin. tamam da, her yer anı ile doluyken nasıl olacak bu. olmayacak. kırık kalacak. işte bu yüzden, keşke olmasa.