emel müftüoğlunun zorlama şarkısında geçen bir cümledir bu. sezen aksu ne kadar da güzel hislerimi dile getirmiş derim her dinlediğimde. cidden de öyle geriye dönüp baktığımda kaybettiğim insanlardan çok ayrılıkların acısı hep içimde yara olmuştur. sanırım bu ölenin tekrar gelmeyeceğini bildiğinden kaynaklı bir durum. oysa ki ayrılık öyle mi ? kesinlikle değil bir yerlerde hayatına bir şekilde devam ettiğini tekrar güldüğünü, eğlendiğini, beraber gittiğiniz yerlere gidebildiğini, beraber keyif aldığınız şeyleri başkasıyla yaptığını, başkasını sevebildiğini ve birçok bunun gibi aktiviteyi gerçekleştirebildiğini düşünmek koyar adama...