nazım hikmet şiiridir.

bugün pazar.
bugün beni ilk defa günese çikardilar.
ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar genis olduguna sasarak
kimildamadan durdum.
sonra saygiyla topraga oturdum,
dayadim sirtimi duvara.
bu anda ne düsmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karim.
toprak, günes ve ben...
bahtiyarim...