vatandaşımızın adını bilmediği halde en çok muzdarip olduğunu düşündüğüm semptomdur. insanlara olan güvenimi kaybettiren ve kendimi hep tetikte hissetmeme sebep olan şeyin (elbette ki) bir adı varmış demek ki. güzellikle uyardığın bir insanın ne zaman belinden bir silah çıkaracağını ya da arabanın bagajından levye tarzı bir aletle üzerine geleceğini bilemiyorsun, ülke olarak uzun zamandır çok asabiyiz. kimin gücü kime yeterse. abarttığımı düşünenler her gün çıkan haberlerdeki cinayet sebeplerine bakabilir. ayrıca bazı hayvanlar silaha bile gerek duymuyor, vücudunu şiddeti sergilemede bir enstrüman olarak kullanma da ustalaşmış bir sürü gizli tehlike aramızda dolaşıyor.