efendim bize yalan söyleyen derstir.

söylemiştir de neden söylemiştir?

ulusu tasarlamak diye bir şey vardır. ulus devlet popülerken tabi ki her kes ulus tasarlamak ister. ortak düşman yaratmak, ortak geçmişler, acılar, bbaşarılar, kahramanlar yaratmak, ortak efsaneler...

lakin bugünb gelip "lan oğlum ben öğrendim, işin aslı öyle değilmiş" demek abesle iştigaldir. zira 1980lerde dünyada hızla yayılan, 90larda ülkemize de sıçrayan küreselleşme olsun, yeni dünya düzeni olsun, öteki olsun beriki olsun ulus devletinin modasının geçtiğine karar vermiş ve bir sana değil bu fikri hepimize yavaş yavaş işlemiştir.

yani amerikayı yeniden keşfetmeye gerek yok. her devletin, milletin geçtiği yoldan gelip hepsiyle aynı yere gidiyoruz.

bugün yunanistan'da "muhteşem yüzyıl türkiye'nin tuzağı, davutoğlu dedi zaten, osmanlıyı yeniden kuracaklarmış" diyen amca size tanıdık gelmiyor mu? sizin sokaktaki kahvede oturmuyor mu?

neredeyse her ülkede yaşlılar korkularıyla boğuşurken gençler milletleriyle daha az gurur duymaya başlıyor. hatta bizdeki gibi çıktığı kabuğu beğenmeyenlere "ay ne de güzel öz eleştiri yapıyor, çok birikimli, tam bir aydın, çok doğru valla. bravo! bravisimo!" diyen milyonlarca insan yaşıyor dünyada.