alın ve dudakların istemsiz attığı, uyuştuğu, kelimeleri söylemenin güçleştiği, çevrenin puslu görünmeye başladığı andır. üniversite ikinci sınıfta istanbul'a dağıtmak amacıyla gelip 1,5 şişe kırmızı şarap ve üstüne bira içtiğim birgün karanlığa boğulmuştum. resmen göremiyordum. yüzümü yıkıyordum ama çevre karaltılardan ibaretti. resmen korkudan altıma işeyecektim... siz siz olun ağzınızla için ve çakırkeyifken bırakın...