"muhterem şeker anam!
ne olacak bizim lgbt milletinin hali? diye sormanın ötesinde, daha pratik şeyler sormakta yarar var tabi ki.

örneğin, yoğun yalnızlık ve bunalım dönemlerimizi atlatabilmeyi kolaylaştırmak için ne tür önerileriniz var acaba?
yanıtınız için şimdiden teşekkür eder, ali huzurunuzda reverans ederim..."

(horizonmersin, 04/11/2015 22:30)

sevgili yavrum, güzel sözlerin için teşekkür ederim ama sorunda kendin hakkında hiç birşeyden bahsetmemişsin, derdin ne, neden yalnız hissediyorsun, neye sıkılıyorsun. bu nedenle ben de ancak genel yazabileceğim. soruna yanıt olarak git arkadaş edin, sevgili bul, ailenle daha çok vakit geçir, yalnız kalma, bir kursa yazıl, bir hobi edin, spor yap, zamanını bilgisayar başında geçirme, git bir temiz orman havası al, tatile çık, yardıma muhtaçlara el uzat, çocuklarla zaman geçir, hiç biri seni kesmezse bir psikologla görüş, kendini anlat, antidepresan yazsın vs. tarzında herkesin diyebileceği şeyler söyleyebilirim. bunların hepsi aslında gayet yerinde öneriler ve kesinlikle salık verdiğim şeyler olmakla birlikte, bunları geçici, imkanının olmadığı veya asıl sorununun kaynağına inmeyen şeyler olarak görebilirsin. en iyisi sana bunalım hakkında içgörü sağlayacak pratik bir tavsiye vereyim, belki faydasını görürsün.

bunalımın nedeni genelde hayatında hissettiğin bir eksiklik veya geleceğe dair oluşan umutsuzluktur. bunu “bunalım = beklentiler - gerçekler” şeklinde basitleştirebiliriz. yani, eğer beklentilerin içinde bulunduğun gerçeklerden daha fazlaysa ve bu arayı kapatma umudun pek yoksa, bunalım hissi doğuyor. dolayısıyla burada yapabileceğin iki strateji var. ilkinde gerçekleri beklentilerine yaklaştırabilirsin. yani bir düşün, hayatında ne eksik, neyin eksikliğini hissediyorsun, onları bir yaz, belirle. sonra da bu açıkları nasıl kapatırım diye bir plan yapabilirsin. öte yandan kimi durumlarda kendi yaşamından beklentilerin, kendi kapasitenin üstünde şeyler olabilir, ya da gerçekten imkansız veya ancak çok uzun vadede gerçekleşebilecek şeyler olabilir. o zaman da yapman gereken beklentilerini düşürmek olmalı. aslında kendinden beklentilerin olan çoğu şeyin sana başkaları tarafından dayatılmış, senin de bilinçaltı düzeyinde kabullendiğin şeyler olabileceğini hiç düşündün mü? belki de gerçekten ihtiyacın yok tüm o heveslendiğin şeylere. gerçekten neye ihtiyacın olduğunun bir muhasebesini yapabilir, “şunlardan şunlardan vazgeçiyorum, şunları da daha sonra işler yoluna girdiğinde düşünürüm, şu anda sadece şunların olması benim için önemli, onlar için de bütün gücümle çabalayacağım” diyebilirsin.

kuzucum üzgünüm, bu kadar genel bir soruya ancak bu şekilde genel bir cevap verebiliyorum. sıkıntılarının kaynağı konusunda fikir edinmek için kitapçılarda psikoloji kitaplarını da karıştırıp kendine uyduğunu düşündüğün kitapları alıp okumanı da salık veririm, içgörü sağlar sana, olur mu. sıkılma, bunalma canım, daha çok gençsin, önünde uzun bir hayat ve yapabileceğin pek çok harika şey var. yapamadıklarına değil yaptıklarına, yapmayı sevdiklerine ve yapabileceklerine odaklan derim. öpüyorum yanaklarından.