bu kitap benim hayatımda okuduğum en iyi kitaplardan biridir .

facebookta bir haber duydum şaşırdım *

devlete göre 13 yaşında çocuğun şeker portakalı okuması sakıncalı, çünkü müstehcen (?)


el ele acele etmeden sokakta yürüyorduk. totoca bana hayatı öğretiyordu. ben de, ağabeyim elimden tuttuğu ve bana bir takım şeyleri öğrettiği için durumumdan hoşnuttum. nesneleri bana evin dışında öğretiyordu. çünkü ben evde keşiflerimi tek başıma yaparak kendi kendimi eğitirken; yalnız olduğum için yanılıyordum. yanılınca da eninde sonunda hep dayak yiyordum. önceleri kimse beni dövmezdi. ama sonra her şeyi öğrendiler ve zamanlarını, benim bir şeytan, bir baş belası, lanet olasıca bir sokak kedisi olduğumu söyleyerek geçirmeye koyuldular. buna aldırdığım yoktu. sokakta olmasan şarkı bile söylemeye başlardım.(s.11)