cem adrian ın müthiş şarkısıdır.

kayıp çocuk masalları albümündeki güzide parçalardan biridir evet.
bu albümde sözler daha uzun daha şiirsel ve daha vurucudur

şöyle ki :

hep aynı sessizlikle geliyor gece.
hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine.
hep aynı yüzler, hep aynı sesler peşimde.
anlatamıyorum, inandıramıyorum kendime.
sen benim yarım kalan cümlelerimsin.
hiç söyleyemediğim, söylemediğim o sözlerim...
sen benim hiç ısınmayan ellerimsin.
hiç unutamayan, unutmayan o kalbim...

sen benim eksik kalan yerimsin.
kapattığım pencereler, güneşlere çektiğim o perdelerim...
sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin.
kaybettiğim yolum, korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim...
sen benim terk ettiğim şehirlerimsin.
düştüğüm çukur, uzanan ellerim, hiç tutunamadığım gidenlerim...
sen benim kovulduğum cennetimsin!
eğdiğim yüzüm, sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım gözlerim.

devamı bir çok tanımlama getirilebilir. herşeyimsin, hiçbirşeyimsin, bitanemsin, siktiğim orospu bile olmazsın gibisinden.

(bkz: kovulduğum cennetimsin)

(bkz: doğmayacak çocuğumsun)

aynı kelimelerle başlayan bir de hülya avşar şarkısı vardır; ancak yazıp yazmamakta tereddütlerim var. neyse buyrun;

'' sen benim canım, sen kara sevdalım, birşeyler söylemek o kadar zor.
sensiz geçen uzun geceler, bir de yasaklar
varsın olsun sevdim bir kere''*

(bkz: bu gece uzun olacak)

''sen benim kovulduğum cennetimsin'' sanki o cümle bize yazılmış gibi