severek ayrılmak

1 aydır acısını iliklerime kadar hissettiğimdir.. mağlum biseksüelim. onunla 1 yıllık ilişkim vardı ama toplum baskısına ve ailemin evlilik baskılarına dayanamıyordum.
onu bırakmak zorunda kaldım sözlük.. defalarca acı çektik ikimiz de. onu üzdüm, hayatını mahvettim. içim kan ağlıyor çünkü aynı şehirdeyiz ve onu çok seviyorum. dışarıya çıktığım an onunla yürüdüğümü hissediyorum sanki.. onunla oturduğumuz parktan, birşeyler yediğimiz lokantadan geçiyorum. gözlerim doluyor. kimseye belli etmiyorum.. içimde yaşıyorum bu acıyı. sonra kimse yokken eve gelip ağlıyorum.

yatağıma girdiğimde kimse görmüyor nasılsa.. bir gün hıçkırarak uyandım uykumdan, deli gibi ağlıyordum. oda arkadaşım sordu.. ve ona bir kızla birlikte olduğumu, o'ndan ayrıldığımı söyledim. sen öyle değilsin zaten bırak onu lütfen bile dedi. iyice üzüldüm.. zaten bırakmıştım ama ölmek istiyorum sözlük.

1 ay oldu..köpek gibi acı çekiyorum, onu arıyorum. aptal gibiyim.. kalbim acıyor.
abuk sabuk şarkılar dinliyorum.. bir mesaj atsan yine en baştan ağlayacağım.
o bana söz verdi sözlük.. benimle bir daha hiç bi şekilde konuşmayacağına.. her hafta sonu ağlıyorum, hazır ev arkadaşım da yokken..
napiyim be sözlük..
beni o'ndan çok kimse sevmeyecek. sırf ailemi mutlu etmek için evlilik düşünüyorum. beni affet sevgilim.. ölene kadar affet beni.
başlığa üzüleyim derken, atılan entrylere daha çok üzüldüm. bir sevgilim yok ki severek ayrılabıleyım.
yalnız olmanız daha iyi.. bu acıyı eninde sonunda çekiyor insan, gecem gündüzüm yine onunla.
sanırım bir insnaın başına gelebilecek en kötü şey, birbirini sevdiğini bilmek ama bir araya gelememek bunun en acı kısmı ise asla unutmamak nasıl unutabilirki insan? yaşanmışın bitmiş gitmişin kenara konulup yoluna bakabilmek kolay ama ya içinde bu sevgi ve bu imkansızlık yanarken nasıl yeni birine bakabilirsin ki? bazen bu öyle bir bencilliğe dönüşürki içinde sevdiğinin ölmesini bile dilersin bilirsin çünkü o zaman o toprağın altında ve artık bir araya gelmek imkansız... ya da sen ölmeyi seçersin.... yaşanmıştan çok daha can acıtan yaşanamayanlardır havada asılı kalmış şeyler en çok acıtır içini konuştuğun planladığın yapmak istediklerin... benzer ne görsen tekrar tekrar dağlar içini o an aramak belki sövmek belki çılgınlar gibi hayrkırmak istersin belki o an o da senden bir telefon bekliyordur ama bunu asla bilemezsin sadece için için ağlarsın ona en yakın sevgilerde avunmaya çalışırsın ama imkansızdır bitmemiş bir ilişki üzerine hayat kurmak imkansızdır böyle biten bir ilişki sonrasında sadece seni sevenle yaşamak kalmıştır sana bir insanın hayatını alt üst etmek onu hiç bir zaman gerçekten mutlu etmemek için verilecek en büyük ceza gitmek ama giderken ben seni seviyorum demek olsa gerek
bugün bana mesaj attı.. aynen şunu diyordu;

''fotoğraflarına bakıp bakıp ağlıyorum..yaptığım tek şey bu artık, dayanamıyorum bu acıya'' nasıl içim acımasın.. nasıl. ben o'nu unutmak için bu kadar çabalarken.. dayanamıyorum sözlük.
gücüm kalmadı, ölmeyi istiyorum gerçekten. istiyorum bunu. ölsem..bir yolu yok bunun.
gecenin bu saatinde ağlıyorum yine.. belki ancak böyle rahatlayabiliyorum, bilmiyorum ki. bedeninizden bir şey koparsalar canınız yanar ama bu o'na hiç benzemiyor. geçici değilmiş ki. sevdim o'nu çünkü ama birbirimizin hayatını mahvedecektik.

belki burası benim günlüğüm gibi oldu, affınıza sığınarak yazıyorum arkadaşlar. affedin olur mu.
normalde çok üzücü bir durumdur ama aklıma şu şarkı geliyor ve ardından bi gülme tutuyor ki töbest yani * (bkz: ay ben gülerim)

severek ayrıldık ona yanıyorum
unutma bu kokun burcu burcu
ben yatak döşek hasta yatıyorum
sen gelmeden olamam ki taburcu *