sanırım bir insnaın başına gelebilecek en kötü şey, birbirini sevdiğini bilmek ama bir araya gelememek bunun en acı kısmı ise asla unutmamak nasıl unutabilirki insan? yaşanmışın bitmiş gitmişin kenara konulup yoluna bakabilmek kolay ama ya içinde bu sevgi ve bu imkansızlık yanarken nasıl yeni birine bakabilirsin ki? bazen bu öyle bir bencilliğe dönüşürki içinde sevdiğinin ölmesini bile dilersin bilirsin çünkü o zaman o toprağın altında ve artık bir araya gelmek imkansız... ya da sen ölmeyi seçersin.... yaşanmıştan çok daha can acıtan yaşanamayanlardır havada asılı kalmış şeyler en çok acıtır içini konuştuğun planladığın yapmak istediklerin... benzer ne görsen tekrar tekrar dağlar içini o an aramak belki sövmek belki çılgınlar gibi hayrkırmak istersin belki o an o da senden bir telefon bekliyordur ama bunu asla bilemezsin sadece için için ağlarsın ona en yakın sevgilerde avunmaya çalışırsın ama imkansızdır bitmemiş bir ilişki üzerine hayat kurmak imkansızdır böyle biten bir ilişki sonrasında sadece seni sevenle yaşamak kalmıştır sana bir insanın hayatını alt üst etmek onu hiç bir zaman gerçekten mutlu etmemek için verilecek en büyük ceza gitmek ama giderken ben seni seviyorum demek olsa gerek