iyi mi yapıyorum yoksa yanlış mı bilmiyorum.. ama günlerimi sana göre yaşıyorum..

eğer uykuluysan, depresifsen, sesini bir daha iyi duyana kadar hayattan, uzaklıktan, özgür olamayışımızdan.. herşeyden nefret ediyorum.. ama; mutluysan, olduğun yerde olan bitenleri umursamıyorsan, tüm bu sıkıntıların son bulacağına, beraber çok mutlu olacağımıza inanıyorsan.. nasıl desem, şu içimdeki umut var ya.. ona eşlik ettiğini hissettiriyorsan.. mutluluktan ne yapacağımı şaşırıyorum..

ha bi de, bugün telefonu kapatırken seni seviyorum demeye çalıştın ya.. sokakta, yağmurun ortasında, sırılsıklam olmuş ama salak gibi sırıtan bir adama çevirdin beni..