sabah kalktigi andan yattigi ana kadarki surecte araliksiz konusan, bagiran cagiran insan modeli. oldum olasi avaz avaz, cok konusan insanlara guvenmem. eger arkadas ortaminda grubu bastirarak konusan, baskalarinin sozunu kesme pahasina lafa giren, digerlerinden (cevrede muzik veya herhangi bir ses olmamasina ragmen) kat kat yuksek bir frekansta konusan insanlarin her zaman iclerindeki cozulmemis bir sorunu ortmek icin bu kadar konustugunu ve kendini kanitlamaya calistigini dusunurum.

gunumuz is ve okul hayatinda "ozguveni saglam" ve "enerjik" gozuktukleri icin odullendirilen bir turdur bunlar. bir noktada introvert diye tabir ettigimiz kisilikteki pek cok zeki/akilli insan bu tipteki agzi laf yapan ama sicmaktan baska bir fonksiyonelitesi olmayan sarlatanlara yem olmustur. her sirketin istedigi takim lideri pozisyonundaki elemanlar da genelde bunlardan olusur milletin kafasini siker adeta. eger calisma ortaminda herkes birbirini duyabiliyorsa bunlarin sesleri vik vik vik vik sabah 9'dan aksam 5'e kadar kulaginizda olur bir oraya bir buraya kostururlarken. her gecen saniye sinir katsayimin yukselmesi ile kendimi zor tutmaktayim cayina kahvesine ilac atip mezvbaha ortaminda ses tellerini sokmemek icin.

bagirarak konusan insanlar vardir bide ki bunlarin bir duzlem ustunde oturur avaz avaz anirirlar sabahtan aksama kadar.