küçük masum bir çocuğun ağzından duyulduğunda birşeylerin parçalanmasına sebebiyet veren haykırış. ufak siyaha dönmüş ama aslında bembeyaz olan, eldivensiz soğuk eller. biraz yırtılmış ısıtıp ısıtmadığı bilenmeyen ucubeden hallice bir kazak. küçük kulakları sarması gerekirken bu vazifeden oldukça uzak bir şapka.
-tartayım mı abi? ( bir insan böyle yaşam dolu bakamaz)
+ sabahın bu soğuğu senin için fazla soğuk değil mi tatlı şey seni. buz gibi olmuşsun.
- alışkınım abi, tartayım mı onu söyle sen. okul harçlığı.
+ tart bakalım.
- 64
+ aa kilomu vermişim ben, daha dün 66ydı. tartın bozulmuş senin.
(gülüşmeler)
.
.
.
.
ya ben herşeyi geçtim, bu çocuklar bu soğuklarda böyle perişan olmasın. insanın içi parçalanıyor. dünyada olan herşey olmaya devam etse bile, çocukların kılına zarar gelmesin. elleri üşümesin sabahın köründe, sıcacık evlerinde otursunlar.
* (bkz:
hayallerde yaşıyor bazı ibneler )
serkan
mahallenin bakkalinin kocasi