dünya’da 30 milyondan fazla kopya satarak, 30 küsür sene listelerde bulunan başyapıt the dark side of the moon’un en harika, aşmış, bitirmiş, ununu elemiş eleğini asmış şaheseridir. şarkının başındaki çan sesleri, diğer şarkıları dinlerken tepkisizlemiş bünyeyi bir anda zıplatır, ürperterek önce kendine getirir, sonra şarkıya dahil eder. önce water’ın agresif ve sinirli vokali girer, ardından gilmour’un o davudi dingin sesi duyulduğunda “allahım sana geliyorum!” sayıklamarıyla bünye kendinden geçer. waters abimiz, genel olarak insanın belli bir zaman diliminde yaşadığını, bu zamanın hızla akıp gittiğini ve insanın bunun farkında olmadığını anlatan lirikler karalamıştır bu şahesere. bu lirikler içerisinde şu cümle ise pek bi manidardır sanırım:

“kimse sana ne zaman koşman gerektiğini söylemedi, startı kaçırdın…”