toplu taşıma araçları

kamunun kullanımına açık araçların bütünüdür. bireysel rahatına düşkün olan insanların tercih etmeyeceği araçlar olmasının yanında ülkemizde toplu taşıma araçlarını kullanmayı bir statü problemi haline getiren insanların varlığı ayrı bir sorundur. toplu taşıma araçlarının yeterli gelmediği durumlarda insanların özel araç kullanması yönetimlerin kusurudur. özellikle istanbul düşünüldüğünde, insanların yolcudan çok üst üste yığılması gereken koliler olarak görülmesi, belediyeyi bir kargo şirketine dönüştürmüştür. çevre açısından de mümkün mertebe kullanılması tavsiye olunur.

(bkz: metrobüs)
insanların daha ucuza daha uzun yol katetmelerini sağlayan,yer bulanın oturduğu bulamayanın ayakta kaldığı,kışın sorun olmayan yazın ter kokusundan bunaltan ve türk dil kurumunun oturgaçlı götürgeş adını verdiği ulaşım aracı...
biz gençlerin yer vermemek için uyuyor taklidi yapmaktan tiyatral yeteneklerinin tavan yaptığı araçlardır.
sabah erken saatlerde ve akşam iş çıkışı saatlerinde kullanılmak istendiğinde karşılaşılan manzara aynen şudur. durakta beklenir, araç gelir, kapı açılır, yanyana dizilmiş 3-4 tane göt* adeta size hoşgeldiniz der. aslında araca binmeye çalışsanız da bindiğiniz yer araçtan çok daha farklı bir yerdir malesef.

(bkz: fortçuluk)
(bkz: fortlanmak)
hadi ağzına kadar dolu olan taşıta bindiniz diyelim, inmek için de 100 metre engelli koşar gibi bir performans göstererek kapıya ulaşmanız gerekecektir.
evimin onunde metrobus durağı olmasına rağmen sırf oturabilmek adına 2 durak yürüdüğüm araclardır.seks,şiddet ve ihtiras dolu tekerlekli bir yaprak dökümüdür kendileri.
oturabilenlere hayret ettiğim bir türlü oturacak yer fırsatı bulamadığım şehirler içi yolculuk çeşidi . ilk durakta binsem bile millet çok hızlı .