gençliğinde moda olsaydı "abi ne içtiysen biz de içelim, kafan güzel mi.." dedirten bir hareketle, kendi kafasıyla, bağımsız ve özgür iradesi ile şarkılarını yazan ve söyleyen, ellerinden gözlerinden öpülesi filozof şair sanatçıdır ki yüzüne fırlatılan çatallarla öldürülmüştür aslında. milliyetçisi bile sever hala, dinler şarkılarını ama sürgünde ağlayarak öldürüldüğünü kendisi dile getirmesine rağmen üstü kapanmış bir cinayettir ölümü.

etnik köken ayrımı ile yüce büyük türk medyası burnu çok havada, herşeyi biz biliriz bi o kadar da güzeliz edası ile farklı bir sese, renge kulak tıkayan, akil insanları küçümseyen, rakiplerinin olduğuna inanmayan bir basın yayın yapılanmasıdır. günümüzde, reklamları, dizileri, haberleri ile insanları hipnoz ederek olmayacak şeylere bile inandırabilir güce sahip gelmiştir evellalllaah..tehlikelidir zira düşman başına derler ya o biçimdir.

amaan, xalo dayıdır, köprüyü geçsem de hep yanımda olan odur. şiwan o'nu unutmamış, şarkı bile yapmıştır.

sevgilim sabahın erkenini seviyor,
ben geceyi ve esmerliğini onun,
o dorukları sevior, korkuyor bundan
ben rüzgarla buluşan tepeyi, tuhaflığı,
ona bir yeşil gülümsüyor,
ben, hayatı delice sevdiysem nasıl,
diyorum, seni de öyle.
o kendi boşluğunda oyalanan günlerde
canı sıkılan bir çocuk gibi uyuyor,
ben göğe bakıyorum geceden,
kendi çukurunu bulmuş deniz gibiyim
diyorum, yanında,
o sabahları eğilip öpüyor denizi.

çıplağın çıplağımda, rüzgarın dağımda olsun,
esmerliğin gecemde, öyle kal.
"bulutlara bak, gidiyorlar, hızla" diyorsun,
yağmur bir yalıyor yüzümü,
bir duruyor. sabahları eğilip yüzüme
öpüşün geçiyor bir, bir duruyor aklım.

su ve rüzgar, dağ ve doruk, sonsuz hepsi,
oysa camdaki sardunya gibi üşür
bana biçtiğin ömür, ölüm geliyor aklıma bir
bir, çıplağın çıplağımda.

rüzgarın dağımda olsun esmerliğin gecemde
öyle kal, sana sonsuz sarıldığımda.

(bkz : birhan keskin)

hayat okulundan mezun, cadının bohçası ve yırtık bohça oyunlarının sahibi, lgbt aktivisti, aynı zamanda köşe yazarlığı yapan sevilesi bir insandır.

rahmancuk (rus)
kaka (sevimli olan)

gençliğinde moda olsaydı "abi ne içtiysen biz de içelim, kafan güzel mi.." dedirten bir hareketle, kendi kafasıyla, bağımsız ve özgür iradesi ile şarkılarını yazan ve söyleyen, ellerinden gözlerinden öpülesi filozof şair sanatçıdır ki yüzüne fırlatılan çatallarla öldürülmüştür aslında. milliyetçisi bile sever hala, dinler şarkılarını ama sürgünde ağlayarak öldürüldüğünü kendisi dile getirmesine rağmen üstü kapanmış bir cinayettir ölümü.