herkesin arkanızdan değilde yüzünüze-yüzünüze güldüğü durumdur ve baf boyunlukla kendinizi şehir meydanında ibret-i alem için boğmak istemenizde olağan.
"herkesin inandığı bir şey vardır bu amına koyduğumun hayatında,benimki de sensin, ne yapayım !" repliğini zihnime kazıyan ve nuri bilge ceylan'cıların düşmanı olan bir yönetmendir kendileri.
kalabalık bir evde ağzımda sigara,üzerimde askılı,elimde törpü tırnaklarımı düzeltirken sağa-sola iş atarken görüyorum. ay yok kiz öyle değil ! fesat mısın nesin? komşu kadınlar evde dedikodu yapıyoruz yani.
1999'daki mgd gecesinde ahmet kaya'yı protesto edenler arasında bulunan ebru gündeş'in her ahmet kaya şarkısı söyleyen yarışmacıya ısrarla dönmesi fakat hiç biri tarafından seçilmemesi.
o olmayınca kahroluyorum,geceleri saçma sapan düşünceler içine giriyorum,bi'an önce gelsin istiyorum çünkü geceler onsuz hiç çekilmiyor,yatakta durulmuyor.
ulan bu ankara bizi çok üzdü be. ankara'da sabahlara kadar içip kızılay'ın sokaklarında bas bas şarkı söylediğim günleri özledim. ardıç kitapevinde saatlerce çay içip kitap okumayı,dostlarla edebiyattan konuşmayı özledim. konur sokakta bir aşağı-bir yukarı boş yürümeyi özledim. fidan kültür kafede dostlarla bi çay bi sigarayla ülkeyi kurtarma planları yapmayı özledim. aynı dostlarla karakollarda sorguya çekilmeyi bile özledim, hayattaydılar çünkü. ankara'da halk için mücadele vermiş gençler ahmet kaya'nın arka mahalle türküsüne en az bir kere bir sigara yakıp ağlamıştır. henüz ankara'nın en hüzünlü şiiri yazılmadı. kalanlar ölenlere yazsın arkadaşlar. ben artık ankara'nın herhangi bir sokağında bile ayık gezemem çünkü.
sofar ankara ile keşfedip deli gibi dinleyerek sesine,tarzına,mizacına hayran kaldığım yetenekli bir insan kişisi. fakat albümde amatörde dinlediğim kadarıyla keyif almadığımı da belirtmek isterim. 'saçlar'a klip çekmiştir, uzun bi süredir takip edip dinleyen arkadaşlar farkı görecektirler.
peron yuzyirmisekiz
