sonuçları ağırdır kafa mantık sana bunun doğru olmadığını bas bas bağırır ama sen ısrarla inkar eder devam edersin sonunda o gider sen kalırsın ve o zaman kendinle yüzleşirsin efkarlanırsın dağılırsın ızdırabından aşka gelir ve bu gibi şeyler yazarsın.
gittin;her baharın bir kışı,her güzelliğin bir sonu olduğunu bana tekrardan öğretmek istercesine gittin,
bana bir dolu tamamlanmamış umut bırakarak gittin,tek bir açıklamayı çok görerek gittin,adettendir ya bir allahısmarladık,sen bunu bile yapmadın.ne oldu ne bitti bunları çözmeye çalışıyorum kendi akıl defterimde.her büyük fırtınanın küçük esintileri olur ya! sen ansızın vurdun beni savunmasın ve çırılçıplak şimdi sensizliğin rüzgarları beni hoyratça yerden yere vuruyor.
alışmaya çalışıyorum bu yeni hayatıma.sensiz dünyam. hiç kolay değil biliyor musun?seninle kurduğum bu kalede tek başıma savaşmak öyle zor ki,sensizliğinden sonra öyle bir sen sisi çöktü ki bu eve şimdi göz gözü görmüyor ufacık bir delikten gün ışığı girmiyor odama,girse bile sensiz görmüyorum. her bir can damarımın tekini aldın gittin benden sensiz görmez,duymaz söylemez oldum ben şimdi.insafsızca değimli bunlar? sonsuz yeminler verirken,sensiz var olmam derken ben her bir söze inanıp her bir yeminde zırhlarımdan birini atarken içinden sinsi sinsi gülüyor muydun?
ben safça sevdim sen acımasızca yok ettin,şimdi hayatım çatlak bir borudan usulca sızan su gibi her bir yanımdan akıp gidiyor nereyi durduracağımı bilemedim,koy verdim.başta bunlar bir yalan dedim her kapıyı,her telefonu sen diye açtım,her defasında bir başkası çıktı sonra telefonlarda inancımda azaldı bitti.buz gibi odamda yalnız yatağımda seni örtüyorum üzerime tıtremelerim azalsın diye ama soğuk değil üstüme örttüğüm sensizlik beni üşüten,bu öylebir soğuk ki sen dahi ısıtmıyor doğruya sen yoksun zaten
her güne senle uyanıyorum birkaç dakikada sensizliğe tekrar uyanıyorum bu uyanış çok acıtıyor işte,nasıl bir ben bıraktın bilmiyorum nasıl doldurmuş içimi sevgin anlamıyorum duvarlar eşyalar her şey sen olup benle konuşuyor seninle yaşanan her anıyı bana anlatıyor,duramıyorum atıyorum kendimi sokaklara ama bırakmıyorsun peşimi,martı sen oluyor dalgalar sen oluyor oltada çırpınan balık sen oluyorsun bu sefer,bıkmadan bana anlatıyorsun senli günleri
aklımı götürdün bir deliyim,ruhumu götürdün cansız bir bedenim sensiz kayıp bir geleceğim.nasıl bir cezadır bu?