şu sıralar başı aile ile dertte olan yeğenim. lubunyalığını ifşa etmiş herkese. tabi böyle aklın bir karış havada olursa olacağı buydu.. hiç mi amcana çekmedin a benim saf yavrucuğum? insan özel mesajlari silmez mi telefonundan, bilgisayarindan?
tabi ben kendisine, suçu ailemizin genlerine, özelde de bana atabileceğini söyledim şövalye ruhlu bir centilmen olarak.. "beni bu yollara amcam düşürdü" diyebilirsin dedim..
ama ailecek kanımızda şövalyelik varsa demek ki, o bunu kabul etmedi..
"hayır amcacığım.. beni tanıdılar, sen kaç kendini kurtar, ben onları oyalarım" diyerek gözlerimi yaşarttı..
ayrıca suçu bana atmaktansa fatih ürek'e atmayı yeğleyeceğini söyleyerek, böylesine zeki (saf ama yine de zeki) bir yeğenim olduğu için gurur duymamı sağladı...
evet sevgili sözlük, bu çocuğun başına ne geldiyse, fatih ürekin yılan dansından sonra geldi..
televizyonda her çıktığında öyle melül melül bakarak efsunlanmış gibi izlerdi..
tabi anne babada ve bizde de suç var.. izletmeyecektik çocuğa bu kadar.. yanlış yaptık biz.. çok yanlış yaptık...
bizi affedebilecek misin bebişim...


(bkz: ayi sözlük itiraf)