alış veriş marketlerinde kırtasiye reyonlarının en başlarda bulunması...

sabah evden tişörtle çıkınca hafiften ürpermeye başlanıldığı zamanlara denk gelir. bir de sevdiceğin ailesinin yazlıktan dönmesidir.

her yerde senfonik olarak burun çekişleri seslerinin şehrin caz hali olması..

yaz dizilerinin bitmesi ile başlar bu süreç. pazardaki ateş pahası domatesi duymuşunuzdur bu mevsim geçişinin ürünüdür kendileri. arkadaş ortamında sık sık tiyatro sinema kapalı alan buluşmaları dillendirildiyse. otobüs terminalleri duraklama dönemi yaşarken, starbucks yükselme döneminde ise. şallar out bereler in ise. benim için sanırım en güzel olanı otobüste buğulanmış cama karalamalar yapılıyorsa artık yaz bitmiş ve kış gelmiştir.

duştan çıktıktan sonra vücuttaki her bir tekil su damlasının tir tir titretmesi

sarmaya başlayan ağaçlardır kimi zaman...
gece çıkarken çantana koyduğun hırkadır bazen...
"camını kapat oğlun yatarken" olarak anne cümlesidir zaman zaman...
kış hüznünün üstüne çöküp pencereden dökülen yapraklara bakıp kahveni yudumlamaktır yakın zaman.. *
çok üzgünüm sözlük, çook! bu üzüntüm şiir yazdırdı bana. şevkat gösterin bana.

pazar tezgahlarinda, karpuz, seftali, üzüm, erik türü nevalenin, yerini ufak ufak nar, ayva, mandalina meyvelerine birakmasi...

(bkz: deri mont giyme arzusunun baş göstermesi)

(bkz: kışa giriyoruz ne yazı lan)

alışveriş merkezlerindeki gri,kahverengi, haki renk çılgınlığı..