şu an bi kontrol edeyim diyerek açtığım ayı radyoda çalan sezen aksu şaheserlerinden birisi. onno tunça ithaf edilmiş bi şarkıdır. özlenen kaybedilen dost için yazılmış muhteşem sözlere sahiptir.

sözleri ;

yol arkadaşım
gördün mü
duydun mu olup bitenleri

kıskanıyor insan bazen basıp gidenleri
yalnızlaşmışız iyice
üstelik de alışmışız
hiç beklentimiz kalmamış dosttan bile
korkular basmış dünyayı, korkular
şimdi bir semtin adı vefa
kutsal kavgalardan bile kaçan kaçana
anlaşılır gibi değiliz
tek bedende kaç kişiyiz
hem yok eden, hem de tanık
esaslı karmaşa

ben sana küsüm aslında
haberin yok
koyup gittiğin yerde kötülük çok
kime kızayım
nazım senden başka kime geçer
benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok

sen başka alemi seçtiğinden beri
ben o saniyede bittiğimden beri
dünya bildiğin dünya, dönüp duruyor
uzun uzun konuşuruz bir gün "son istanbul beyi"

ben sana küsüm aslında
haberin yok
koyup gittiğin yerde kötülük çok
kime kızayım
nazım senden başka kime geçer
benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok

yol arkadaşım...
nerdesin...

özge özberkin başrolünu oynadığı; kocası tarafindan uni.lı karşı komşusu ile aldatildiktan sonra gökteki ayı kastedip köyündeki elemanla yakınlaşmasını anlatan kısa süren dizi.

böyle bir ritme sahip olup da dinledikçe insanın üzerine çöken ve ağlama isteği uyandıran başka şarkı var mıdır merak ediyorum.

dinledikçe içime sayısız acının çöreklendiği, tarif ederken boğazımda yaşamasından keyif aldığım yumruların dizildiği, beklentilerimin günlerimi tükettikçe iyiden iyiye azalttığımı anımsatan sezen aksu'nun şarkı ötesi çalışması. bir dost dertleşmesine benzetiyorum bunu hikayesini de bildiğimden dolayı parçanın; sonundaki tek kelime olan ''nerdesin?'' kısmı da çok dokunur yüreğime... dinlerken hep düşünürüm ve sorarım kendime: -acaba ben yol arkadaşımı bulabilecek miyim birgün? diye... ama bu bir arayış değil ki; bu beklemediğin yerde ve anda yapacağın bir çarpışma; etin tene, kalbin yüreğe dokunuşu... onulmaz yaralarımın melhemi; sana sorarım: -nerdesin?

duygu yüklü sezen aksu şarkısı.

yol arkadaşım gördün mü,
duydun mu olup bitenleri?
kıskanıyor insan bazen,
basıp gidenleri
yalnızlaşmışız iyice
üstelik de alışmışız
hiç beklentimiz kalmamış
dosttan bile
korkular basmış dünyayı
şimdi bir semt adı “vefa”
kutsal kavgalardan bile
kaçan kaçana
anlaşılır gibi değiliz
tek bedende kaç kişiyiz
hem yok eden, hem de tanık
ne esaslı karmaşa.....


diye devam eden nefis bir sezen aksu şarkısı.
ağlatır...

(bkz: ben sana küsüm aslında haberin yok)

sen esas alemi seçtiğinden beri
ben o saniyede bittiğimden beri
kısmıyla beni nedensiz çok üzen şarkı.