kızılayda yaşayan biri olarak olabileceğim tüm objektifliğimle söz etmek istiyorum bu patlamadan. ankara'da herkesin bir durup da nefes aldığı yerde yapılıyor patlama, güvenparkta. adı güven-park, neyse. haberlerde sakin bir gün olduğu söyleniyor, oysa dakikalar önce ne kadar kalabalık adım atacak yer yok diye geçirdim birkaç dakika önce. zaten kızılayın sakin bir günü yoktur, hele ki pazar günü. 27 ölü olduğu söyleniyor, inanmak istiyorum ama buna inanacak kadar kör değilim. yanan otobüsler,araçlar, insan bedenleri.. ankarada yaşayan kimse 27 ölü olduğuna ihtimal vermez zaten. iç işleri bakanlığının önünde yapılıyor patlama. ne demek bu senin iç işlerin götümde değil ? kızılay avmnin yanında, iş yerlerinin, büroların, cafelerin, parkların, bankaların, metronun, ankaranın merkez otobüs duraklarının bulunduğu yerden ''uzak durmamız'' isteniyor. duramıyoruz efendim, bunu bildikleri için her seferinde patlama noktası kızılay. bahsedilen kusursuz güvenlikten söz etmek istiyorum. ankaranın girişlerinde kimlikler toplanıp tc kontolü yapılıyor. ama ben suriyeliyim kimliğim yok diyen bireyler es geçiliyor. metro girişlerinde tek tek kontrol ediliyor, ama güvenlik göbeğini kaşıyıp herkese müsamma gösteriyor. soruyorum ne malum bomba olmadığı? kimliğimi çıkarıp eline veren ben, kimliksiz ve hatta belki suriyeli bile olmayan insandan daha terör gözüyle bakılıyorum ülkemde. köpekleriniz yanlış insanların çantalarını kokluyor. ve siz biz önlemimizi alıyoruz diye göz boyuyorsunuz. şans eseri hayatta kalıyorum evet, bu artık sinirlerimi bozuyor. siren sesleri, çocuklarına ulaşamayan anneler, bok yoluna sönen hayatlar sinirimi bozuyor. ben artık son bulacağına inanmak istiyorum. aksi takdir de asla iyi olmayacağım, aksi takdir de asla iyi olmayalım.