bugün izmir'den sabiha gökçen'e indik ve tırlarla yolu kapatmışlar. gerçekten tam anlamıyla rezaletti. değil havataş taksi bile yoktu iç hatların önünde. bir tane shuttle sabiha gökçen'in girişine bıraktı ve orada da servis bulamadık. laz uşakları ve ışidci tipler sarmış her yeri. ellerinde türk bayrağı, ne mutlu türküm diyene diye bağırıyorlar. hayır yani beyaz bir türk olarak ben bağırmıyorum, senin ne haddine be afganistanlı?

neyse işte belki ana yolda servis buluruz ümidiyle kilometrelerce yol yürüdük ama asla yoktu. ne bir polis ne de hava yolu şirketi bilgi vermedi, yönlendirmedi. taksiye binmek zorunda kaldık. ya cebinde parası olmayan insan ne yapsın? belki cebinde 10 tl var adamın? hayır servis şirketi kurmasını biliyorsun da oralara insanları bilgilendirecek bir adam koymasını mı bilemedin? dönerken de az daha kaza yapıyorduk. it oğlu itin biri ters yönden hızla sabiha gökçen'e doğru ilerliyordu. niçin gittiği belli.

günün tek güzel yanı hakan kakız'a yapılan acil çağrıydı.*