bir distopyayı, muhtemelen tarif edilebilecek en berbatını anlatan orwell romanı.

hayali bir dünyada, ingiltere sosyalist partisinden başka bir parti olmayan bir ülkenin, ki kendisine kısaca ingsos denir, yönetiyor gözüktüğü bir ülkenin hikayesini anlatır. düşünce polisi adı altında görev yapan ve düşünce okuyan polis yüzünden değil eylem yapmak, olması gerekenden farklı bir şey düşünmeyi düşünmenin bile suç olduğu bir dünyada, hem yönetenlerin, hem yönetilenlerin esiri olduğu bir rejimdir ingsos rejimi. aslında kimse kimseyi yönetmez, kimse kimse tarafından yönetilmez, ama herkesin düşüncelerine kadar girilebilen bir devlet korkusu yüzünden orada yaşayanlar bunu görememektedirler. en azılı polis şefi bile, isteyerek mi yapıyor işini, yoksa hiç aksini düşünmediği, düşünmeye cüret etmediği için mi, kimse bilemez.

çocukların ebeveynlerini ispiyonlamaları en büyük erdemdir o ülkede, düşünce polisi bile var mı yok mu bilinmez. sürekli olarak savaş vardır. dünyadaki diğer iki ülkeyle bitmek bilmez bir savaş, ve tabi terör. ama kimse bilmez bu ülkeleri, ve teröristler hayal ürünü mü, uydurma mı kimse düşünmez bunu. sonuç olarak, büyük birader var diyorsa vardır. ama büyük birader var mıdır acaba?

okuduğum en yaşanılmaz hayat tasviri bu kitaptadır. burada yaşayacağıma cehenneme gitsem daha iyi dedirtmiştir bana.

bir bu kitap, bir de sartre'ın bulantı romanı. aslında içinde yaşadığımız dünyanın tam da bir distopya olduğunu bağırıyor bize.