bugün tüm ötekiler için taksim'deydim. şu sürekli küfür edilen, itilip kakılan, şiddet gören, nefret edilen, öldürülenler için oradaydım. şu heteroseksüellerin doğurduğu, büyüttüğü, yetiştirdiği lezbiyenler, geyler, biseksüeller, transseksüeller için oradaydım. hani şu evlat olsa sevilmeyenlerle beraberdim. 13 yıldır olduğu gibi bu yıl da 1 saatlik yürüyüş yapıp taksimi gökkuşağına boyayıp demokratik hukuk devletimize sesimizi duyurup hakkımızı arayacaktık. eşitlik haklarımızı talep edecektik. özellikle daha amerika'da aşkın ve özgürlüğün kazandığı günden hemen sonra, sokaklarda polis şiddetini gördüm, tomaları gördüm, tazyikli suyu gördüm, biber gazını gördüm, mermilerden yaralananları gördüm, joblanan insanları gördüm, tahammülsüzlüğü gördüm. kendi gibi olmayanı yok etmeye çalışan devleti, milleti gördüm. elinde pala ve sopalarla dolaşan milliyetçi müslüman faşistleri gördüm. dünya'da aşk kazanırken %99'u sözde müslüman olan ileri demokratik ülkemizde şiddet ve nefret kazandı. insanlık için yine utanç dolu bir gündü. elbet bir gün bu coğrafyada da aşk kazanacak! bu insanları siz doğurdunuz, birlikte yaşamayı da öğreneceksiniz, alışacaksınız!