ilkokul 2'den 5'e kadar hunharca dayaktan sonra bu güne sempati besliyor olmam inanın bana kocaman bir yüreğimin olmasıyla paralel bir durum. velhasıl nursen denilen canavar küçücük bir çocuğa sadece maddi imkanları yetersiz diye kendisine öğretmenler gününde bilezik kolye beşi bir yerde almıyor diye sağlı sollu tokatlamamalıydı. yıllar sonra toplu taşıma aracında karşılaştığımda tüm asilliğimle selamımı verip kendimi hatırlatıp 'bakın hala sağlıklıyım, şizofren olmadım ve başarıdan başarıya koşuyorum ama bunların sizinle hiç alakası yok ' diyerek vicdanımı rahatlattım mı rahatlatamadım mı bilinmez ama şu an kendimi gayet huzurlu hissediyorum son olarak nursen öğretmen hariç tüm öğretmenlerin gününü canı gönülden kutluyorum.