savunduğum siyaset olası riskleri her defasında söyledi ve sokakta alternatif yaratmak için elinden geleni yaptı, ama mevcut duruma müdahale edecek gücümüz yoktu ve bizde malum şahıslar gibi muhalefete duvar olmak yerine ne olursa olsun diyerek omuz vermeyi tercih ettik. bu noktada partim adına mutluyum çünkü gerekli sorumluluğu gösterdi, bunun yanında seçimin bittiği yerde bir dizi eleştiri yapmak da hakkımdır diye düşünüyorum.

boğaziçi direnişi esnasında lgbti+ hareketi öne çıktığında muhalefetten bir dolu utangaç itiraz işittik, yetmedi chp'li faik öztrak bu arkadaşları hedef gösteren tweetler attı, onları göz göre göre akp'nin yargısına teslim etti. 2021 kasım ayına girdiğimizde ise ödenemeyecek faturalara karşı insanlar sokağa çıkmaya başlayınca tüm düzen muhalefeti hep bir ağızdan "sakın sokağa çıkmayın konsolide olurlar" edebiyatı yaptı, depremden sonra da ortalık hareketlenirken aynı edebiyatı işittik, ne de olsa seçime üç ay kalmıştı ve hep beraber susarsak kazanıyorduk(!)

vaziyet bellidir, o kadar vakit "kendi kendilerine gidecekler", "tencere kaynamadığı için halk oy vermeyecek" edebiyatı boşa düştü, lafta bizler muhalefete zarar veriyorduk ve tabiri caizse ölü taklidi yapmamız gerekiyordu. sonuç ise ortada, üç aşağı beş yukarı aynı kişiler aynı kişiye oy verdi.

buradan da çıkaracağımız sonuç şudur, istediğiniz kadar bu halkı çözdüğünüzü zannedin, ya da "rasyonel" ve "matematiksel" "analizler" yapın, karşınızda hiç olmadığı kadar militan bir kitle var, halihazırda var olan radikalizmi en az onun kadar radikal olan bir siyasetle yenebilirsiniz, aksi halde her birinize 50 sene daha sandıkta tur attıracaklar. karşımızda sokak sokak, mahalle mahalle örgütlü bir kuvvet var, onlar kadar olamadıktan sonra falanca aday muhabbetinin geçerliliği yok.

velhasıl kelam, bu süreç beni daha da kemikleştirdi, ve ne olursa olsun mücadele sürecek, bütün hayatını bu seçime bağlayanlar yıkılıp gitti, ama bu ülkenin sosyalistleri yenilgiyi şeker niyetine çaya karıştırır. yapacak bir şey yok, hala buradayız.