açılmamak

nam-ı diğer dolapta olmak. bir lgbt birey hayatındaki herkese açık olmak durumunda değil elbette ama hiç kimseye, en yakınlarınıza bile açılmıyor olmak (açılamıyor olmaktan ziyade bilinçli olarak açılmamaktan behsediyorum), açılmanın getirebileceği sıkıntılarla (karşınızdakileri üzmek, karşınızdakileri kaybetmek, açık olmaktan dolayı ayrımcılığa veya şiddete maruz kalmak vs) uğraşmıyor olmanın konforunu sunuyor olsa da, aslında aynı zamanda bu sefer de kendinize yaptığınız bir ayrımcılık ve şiddet türü haline geliyor, bu sefer de çoğunlukla bir psikolojik maliyet ödemek durumunda kalıyorsunuz. hayatınızın önemli bir kısmını, varsa partnerinizi, ilişkinizi, yaşadıklarınızı, sevinçlerinizi, acılarınızı, açmazlarınızı vs. kimse ile paylaşmıyor oluşunuz bir süre sonra sizden götürmeye başlıyor. yaşadım, biliyorum.