ruhun şad olsun ahmetciğim...ölüm haberini ilk duyduğumda,kanım donmuştu...yıllar önce,bir temmuz günüydü hatırlıyorum...temmuz sıcağına rağmen,buz gibi olmuştum...tam da aileme açılmak üzere olduğum bir dönemdeyken almıştım ölüm haberini,bir haber sitesinden...fotoğraflarına bakmıştım,sonra hikayeni okumuştum...aptal bilgisayarı kapatıp,odamda hüngür hüngür ağlamıştım...birkaç ay öncesinde bir dergiye model olduğuna da hatırlıyorum,gene her zaman ki gudubetliğimle:ayy göbeğine bak şunun,model böyle mi olur demiştim,kıskançlığımdan...çünkü ben senin kadar cesur olamadım ahmetciğim..senin kadar dürüst ve şerefli...halen de kıskanıyorum inan ki,eskiden kıskanmamın sebebi benden daha yakışıklı olmandı,bir de bunun üstüne dürüst ve şerefli olman eklendi..bir de bunun üzerine binlerce kişinin izleyeceği filmin yapıldı...ayol toprak bile kabul etmeyecek beni bu pısırıklığımla...

bugün senin için yapılmış bir filmi,2.kez tekrar izledim gene arkadaş grubumla...filmin sonunda verilen senin görüntülerinle gene ağlama krizlerine girdim....and verdim ki en az 10 kez izleyeceğim ve izlettireceğim tüm tanıdıklarıma o filmi.tek elimden gelen bu çünkü,bu yapacağımı büyük bir şey sanıyorum,ne korkağım,ne malım dimi la senin yanında?
elbette çektiğin acıların,duyguların,travmaların neredeyse hiçini anlatıyor ama ülkenin şartları bu ahmetciğim,anlamazsın sen,şu şartlarda en fazla dürüst olunabilen film bu,senin tek anlayacağın bu ülke senin kadar dürüst değil,boşver anlamada....en azından ölmemek için..malum biz senin kadar dürüst ve cesur olamadık,sen dürüstlüğünü canınla ödeyince...seninle çok konuşasım var ahmet artık öteki tarafta nasip olur dilerim...

ve nasıl unuturuz ahmetciğim,nasıl unuttururuz seni...ben eminim ki,bu topraklar üzerinde yaşayan tüm eşcinseller ve biseksüeller senin acını unutacak ve unutturacak kadar şuursuzluk içinde değil... hep yasın üzerimizde...

seni seviyorum...