kırılması zor bir döngüymüş gibi. muhtemel çocuk evde kavga, gürültü, şiddet görüyodur. ve bunu sorgulayıp kavraması ilkokul dönemlerinde biraz zor olduğundan, onlar gibi davranmaktadır. okula başlayana kadar melek gibi olup okula başladıktan sonra pisleşen bi ton çocuk var. ortaokulda tavan yapıp lisede ya düzelir ya da ciddi anlamda daha beter hale gelir. üniversitede bile halen zorbalığa devam ediyolarsa, kafaları 12 yıldır gelişmemiş demektir. bunun çözümü tek bir yerden başlamaz sanırım. aile ve okul entegre bir şekilde olmalı ve tabiki tek faktör bu değil. halen "mahalle kültürü" denen şey önemini sürdürüyor ve çocuk üstünde bazen ailesinden çok daha etkili olabiliyor.

ben zorbalık yaşamadım, ya da görmedim duymadım umursamadım, ama ilkokulda yaşayan bir arkadaşım vardı. her gün laf yerdi, "kız gibisin" "kıvırtıyosun" "nazik, yumuşaksın" "light erkeksin" * sonra bu çocuk liseye başlayınca heralde değişme gereği duyup kendini kandırmaya, kasıntılaşmaya, kendini gizlemeye başlamıştır. ve şimdi de, üniversitede, bu kapanışlığın pek sağlıklı olmayan bir patlayışı görülmektedir. az biraz sorunlu, daha kendini yeni kabullenmiş ve keşfetmiş bir insan olaraktan.