alışmak

bir nevi bulunduğun kabın şeklini almak.
özenle çizilmiş sınırların dışına çıkamadıkça, hayatın deneme yanılmalarla deneme tahtasına çevirdiği bedenine müdahale edemedikçe, en hırçın anlarında kaptan taşar gibi görünsen de hafif sallandıkça, yeniden soğuk ama belki korunaklı camla buluşmaktır.
alışmak hayatı alt etmek için verilen sözümona büyük kavgaların en büyüğüdür.
insanın asırlardır kendiyle süren mücadelesinin özetidir.