mehtaplı bir yaz gecesinin güzelliğini, sevgi ile dolu ince hülyalarını daha iyi anlayabilmek için hoş bir mit söylerler;

derler ki, artemis, kendi ismini selene adı altında gizleyerek endymion isminde genç ve çok güzel bir çobana gönül vermişti. tanrıların bile kalplerini çalan bu delikanlının durumunu değiştirmek gerekirdi.

baş tanrı zeus, güzel çobana istediği hayat tarzını seçmesini kendisine bıraktı. endymion ölümden kurtulmak, asla ihtiyarlamamak, hiç güzelliğinden kaybetmemek şartıyla, sonsuz bir uykuya dalmak diledi. o günden beridir, gönüller tutuşturan genç çoban, bir mağarada uyumaktadır. o daima gençtir ve güzeldir. uyku perileri, etrafında uçuşmakta, ona bakmaktadırlar. fakat uyumakta olan güzel endymion’ı bir gece ay ışığı artemis’i gördü. onu uyurken daha güzel, daha hoş, daha gönül alıcı buldu, onun uyuduğu mağarayı öğrendikten sonra artık her gece, bilhassa bulutlar semada bulunmadığı zamanlarda artemis uyuyan çobanın mağarasının bulunduğu latmos dağına doğru alçalır, mağaraya girer. ayaklarının ucuna basarak, yanaklarını seyreder. etrafa hoş kokular saçar,nefesini ciğerlerine çeker ve arada sırada elinden öperdi, sonra onu derin uykusundan terkederek mağaradan çıkar, kalbini orada, uyuyan çobanın yanına bırakarak dağların arkasında kaybolurdu.

bu yüzden bazı geceler ay bulutların arkasında gizlenip de şehirler gölgede kaldıkları zaman yunanlılar artemis’in endymion’un yanında saklandığını sanırlardı.



yataktaki performansından memnun olmadığın biriyle sevgili oldun mu?