aileme hiçbir zaman açılmadım , her şey ergenlikten öncesinden beri bariz belliydi ; fakat onlar benim " normalleşmem " - topluma gore anormal - için bana açıldılar. özellikle annem kırmadan , utandirmadan normal erkeksi görünümlü en azından o şekilde gay olmam için çabaladı.
peki nasıl açılırdım?
yüz yüze konuşmayı tercih etmezdim . hissettiklerimi , duygularimi , neden bu şekilde olduğunu , nasıl olursq olsun onların çocuğu olacağımı yazardım bir mektupla ..tabi bu gerekliyse ; yanlış anlaşılmasın ama yuzde 90 aile bu durumu anlamaz eger açılmanız gerekmiyorsa açılmayin ; çünkü benim askerlik yapmak isteyen , dışardan heteroseksüel gibi duran çok gay vs .arkadaşım var aileleri bu durumu öğrenince uzuleceklerse gerek olmadığını düşünüyorum. ne grek var ki ortada bir sorun yoksa her sey normalse ve sen dış görünüşünden mutluysan ve ailen bunu anlayamayacaksa onları uzmeye?

alttaki yazar iyi misin ? her şey yolunda mi ? en son ne zaman mutlu oldun ?