cümlenin devamı galiba yine bana gelmiş hayata biraz fazla tozpembe ve pozitif bakıyorum, sanki hiç sıkıntılar yaşamayacak hiç üzülmeyecekmişim gibi ya da üzülsem ve dertlensem bile önünde sonunda her şey bitiverecek ve kuş gibi hür olacakmışım gibi hissediyorum bu da bir çok olumsuz şeyi beraberinde getiriyor, avantajı da var ama benim bakış açım biraz yanlış hatta belki fazla yanlış.

realist bir insandan öte hayalperest bir insan olmamdan kaynaklanan bazı sorunlar yaşıyorum şu hayatta. hayata bakış açım böyle.

evet yaşlanmak istediğim, devam etmek istediğim insan bu , kalbim istiyor ama o istiyor mu, o gerçekten devam edebilecek mi ? sonuçta uzakta iki insan anca birbirine güvenerek devam edebilir. beni kıskanıyor ve bence seviyor da hatta noel de gelirim , tatilde biletini alırım sen gelirsin diyor, bir ay sonra okul açılmadan eylülde ben gideceğim ama bunlar yeterli olacak mı ? orada da bir sürü erkek var bulmak istese bulamaz mı ? bazı şeyler neden yeterli değil ?