hayırlı cumalar

dereceli olsun, güneş gözlüğü olsun çok seksi görünür bunların erkekleri.

dereceli olanlar, gözlüğünü düşürürse şöyle görünürler:

ne duyamadım? resimde görülen parkmetre, vapur, bisiklet ve köprüleri seçiyordum da siteye girmek için.

tanıştığım/ seks yaptığım bütün erkekler sadece seks istiyor. bir tanesi bir kez olsun bir yerlere gidelim demedi. ben öyle çok şeyler isteyen birisi, takıldığım adamların parasını yemek isteyen bir insan değilimdir.

öyle bir insan olsaydım zaten çokça teklif geldi. yok gezeriz, yeriz, içeriz, istediklerini alırım zart zurt. parada gerçekten gözüm yok, ya da evde arabada şunda bunda. en basitinden bir kahve içmek bile güzel olabilir. çok büyük şeyler aramıyorum.

tabii bunlar sadece bana bağlı değil. karşı tarafında bu tarz güzel aktivitelerde gözü olması gerekir. yok, olmayınca olmuyor.

sanırım insanlar için ikili ilişkilerdeki "emek" süreci zor geliyor. romantik ilişkilenmeler, arkadaşlıklar gerçekten "zaman", "emek" yatırımı istiyor.

arkadaşlık olarak çevremde olabildiğince "arkadaşlık" sürecini yönetebilecek olgunlukta insanlar tutmaya çalışıyorum. az olsun, öz olsun mantığı ile ilerliyorum. zırt pırt konuşmasak da, konuştuğumuz; bir araya geldiğimiz zaman bana ilham kanallığını açan insanlara gerçekten arkadaşım diyebiliyorum. o kişiden gerçekten etkilenmeliyim, bana bir şeyler katabilmeli.

romantik bir yalnızlıktan konuşacaksak eğer, evet yalnızım. seks yaptığım insanlar bana iyi gelmiyorlar, sadece anlık haz koşuşturmaları. karşımdaki kişiyi gerçekten tanımış olmuyorum. hiç bilmediğim, tanımadığım biri ile sadece sevişiyorsun. içinde neler barındırıyor, hangi dereler çağlıyor, arzuları, hissettikleri neler hiçbir şey bilmiyorsun.

bir yerden sonra "objeleştirilme" durumu başlıyor. o çok seviştiğin adam için sadece bir seks objesi haline geliyorsun.

objeleştirilmekte yalnızlığın bir rengidir diyebilirim.

romantik ya da değil her türlü ilişkilenme için karşımdaki kişiye bağlı olarak "emek" ve "zaman" yatırımı yapmaya hazır bir insanımdır. benim gibi arkadaşlık / romantik ilişkilenmeleri hakkı ile işleyebilecek insanlar karşıma çıktıkça; zaten ilişkiler ilerliyor. romantik bir ilişkilenme için şuana kadar gerçekten gerekli uygunlukta bir insan çıkmadı karşıma. çıka da bilir, bunlar hep zaman oyunları. nasip, kısmet işleri. çok fazla üzülmemek, eksiklik olarak görmemek gerekiyor.

yalnızlık süreci belki de kendimiz ile ilişkilenmeyi öğrenmemiz gereken bir süreçtir? bu konuyu da düşünmek gerekiyor. kendimizle bir ilişkilenme başlarsa neler olur?



ilk başta "ilişkilenme" durumunun ne olduğunu düşünmeye başlayarak başlayabiliriz. bana göre ilişkilenmek demek kısaca "kendimiz haricindeki nesneler, durumlar, süreçler ve kişiler ile yapılan eylem" olarak tanımlardım.

yalnız, ipin ucu burada bir yerlerde kopuyor.
-eee kendin ile ilişkilenmeden bahsediyorsun, ama tanımında "kendimiz haricindekiler" kısmınız kullandın?

kendimizle olan, tekli sandığımız ama aslında çokluk barındıran ilişkilenme biçimi biz haricindeki dış unsurlarla olan ilişkilenmemizden önce gelmesi gereken bir ilişkilenme türüdür.

bizlerin aslında çokça tanımadığımız çokluklar barındırdığımızı hissediyorum. ben olarak tanımladığımız şey gerçekten biz mi ? bizim yapı taşlarımız neler ? bizi oluşturan çokluklar yani ben dediğimiz yapının dışındakiler kimler ?



yani konu "know thyself" "kendini bil" durumuna geliyor. başkalarını bilmek, onları deneyimlemeden önce ilk başta kendini deneyimle, kendini bil.

kendini bilen insan, zaten diğerleri ile de yeterli bir biçimde sağlıklı ilişkilenmeler kurabilir.

bu yüzden "yalnızlık" dediğimiz süreç aslında "kendimizi" bilmemiz için alan açan bir süreç.

"yalnızlık" sürecini iyi bir şekilde yönetebilen kişi zaten, diğerlerinin kalabalıklıkları ile de nitelikli bir şekilde ilişkilenebilecek olgunluğa gelmiş bir halde oluyor...

açtım şunu dinliyorum

bu boku içmeyen ibneler olarak azınlık içinde azınlık oluşturacağız artık he. kiminle buluşsam ağzında sigarayla “rahatsız olur musun” lafını duymaktan gına gelecek artık. olmam efendim alıştım. sigara kokulu ağız öpe öpe içmeyenlerin tadını unuttum. içmeyin len şunu artık.

izmir garip bir şehir. 6 ay kadar oldu bu şehre taşınalı. ne overrated bir şehirmiş meğerse yaşayınca anladım. bok kokusu, kemalist çomarları, köy gibi gelişmemiş olması, ulaşımın berbatlığı, bilinen semtlerin kalitesiz olması gibi liste uzar gider. karşıyaka’dan burnunuzu çıkarmazsanız mütevazi ve tatlı bir yaşam sürebilirsiniz. özgür olan tek ilçesi orasıdır. orası da zaten karşıyakalı değilseniz uzaylı muamelesi göreceğiniz bir yere dönüşüyor. ilçe faşizmi diye bir kavram yaratabilmişler.

"ilişki emek istemez" diyebilen kişilerin cidden kaç düzgün ilişki yaşayabildiklerini, bu ilişki dediklerini kaç zaman kazasız belasız, saygı sevgi sınırları içerisinde götürebildiklerini merak ettim. varsa öyle kolay ilişki, açıklasınlar sırrını da bizler de faydalanalım.

benim tecrübem şu ki, ilişki gayet karşılıklı emek, fedakarlık, anlayış, özveri, gerektiğinde geri adım atmak, gerektiğinde suyuna gitmek vs. tarzı davranışlar gerektiriyor. öte yandan bunu sevdiğinizden, güvendiğinizden ve içinizden öyle geldiğinden yapmanız gerekiyor. eğer ilişki için gerekli o emeği kasarak, istemeyerek, zorla, lanet ede ede yapacaksanız, işte o ilişki gitmez. emek vermek ile zorlamak arasında bir fark var, o karıştırılmış sanırım.

sağlaması zor olan ilişki türü. eşcinsel ilişkilerde daha da zor. eşcinsel ve türkiye'de yaşanan ilişkilerde katmerli zor. ama olmaz diye birşey yok. bana göre eşcinsel bir ilişkiyi uzun süre götürmek istiyorsanız, karşılıklı sevgi, saygı, cinsellik vs. tarzı her ilişkide uyumlu olması gereken durumlar dışında üç önemli koşul var. bunlar:

1. cinsel kimlikle barışık olmak. iki kişinin de kendi eşcinsellikleriyle barışık olmaları gerekiyor. kendi cinselliğiyle barışık olmayan biri, sürekli olarak gitgeller yaşayacağından, kafası acaba karşı cinsle olsam nasıl olurduya sık sık gideceğinden ve gerek kendi içindeki gerekse dıştan gelen baskılara dayanamayacağından, o ilişki uzun süremiyor. türkiye eşcinsel ortamında böyle insanların sayısı maalesef az.

2. ekonomik özgürlük. tercihen her iki tarafın da kendi ekonomik özgürlüklerine sahip olması, ilişkilerinde dış baskılara karşı göğüs germelerinde önemli. karşı tarafı da besleyen tek taraflı ekonomik özgürlük de olabilir tabii fakat bu ilişkide uzun vadede dengesizlik yaratıp sıkıntılara yol açabilir. böyle bir durum, bir kariyer perspektifi varsa bir süre tolere edilebilir herhalde, mesela ilişkidekilerden biri üniversite öğrencisi olup okulunu bitirmeye çalışıyorsa. ekonomik özgürlük derecesi sağlamanın ötesinde bir miktar daha fazla maddi imkansa işleri daha da kolaylaştırır.

3. büyükşehirde yaşıyor olmak. hatta tercihen yurtdışında yaşıyor olmak. herkesin birbirini tanıdığı, mahalle baskısının tavan yaptığı bir şehirde, eşcinsel bir ilişkinin fazla şansı yok. hatta aslına bakarsanız türkiye için herhalde istanbul, ankara, izmir, antalya falan gibi kim kime dumduma yaşanabilecek bir kaç yer dışında herhangi bir yerde çok zor.

ayrıca kişisel gözlemim olarak "aktifim de aktifim" diyen tipler, toplumsal cinsiyet kalıplarını aşabilmiş tipler olmadığından, bu tip insanlarla da uzun vadeli bir ilişki pek mümkün olmaz. toplumsal kalıpların dışında bir ilişki yaşayacaksanız, her iki tarafın da bir zahmet az buçuk liberal düşünebilen kişiler olması lazım.

bunun dışında uzun süreli bir ilişkinin başka pek çok gereksinimi oluyor elbette ama bunlar daha tüm ilişkilerde ihtiyaç duyulan birşey. ha tabii bir de sizin durumlarınızı farkedince sizi öldürmek için peşinize düşmeyen bir aileye de ihtiyaç var burada maalesef.

not: evlilerle kurulan evlilik dışı ilişkiler bu yazıya konu edilmemiştir.