tüm kitaplı dinlerde, tanrıya yakarılan duaların bitişinin ardından söylenen ve kutsal olduğuna inanılan kapanış sözcüğü.
ibranicede ve avrupa dillerinde "amen" biçiminde telaffuz edilmektedir. "öyle olsun", " tanrı kabul etsin" gibi dilekleri ifade eder.

bu sözcüğün kutsallığı kendinden menkuldür, çünkü, mısır mitolojisindeki amon-ra'nın sarsılmaz ezoterik sisteminin kopyalanmasından başka bir şey değildir. nitekim, amen ve amin sözcüklerinin, ne latincede ne de arapçada bir anlamı vardır.
çünkü, eski mısır'daki rahiplerin, dualarını bitirdikten sonra söyledikleri sözcük, "amon" dur...
amon, zamanla amen ve amin biçimine dönüşerek, atalarımızdan günümüze ulaşabilmiş bir antik dua hatırasıdır!

(bkz: bugün dua ettim hepimiz için yüce tanrı bizleri affetsin)