zümrüdüanka olarak,halk edebiyatımızın sözlü geleneği içinde yaratılan ve özellikle yedi kat tamudan yeryüzüne uçabilen olarak nitelendirilen epik masal figürüdür.bu motife yüklenen en önemli yüklem; onun her yokoluşta kendisini kendi küllerinden tekrar tekrar yaratma vasfıdır.bu halkımızın her yokoluş tehlikesi karşısın da kendisini tekrar tekrar kendi küllernden yaratması olgusuna tekabül eder