bizzat kulaklarımla durduğum çağrıyı yapan polistir. akşam 22.00'de soysal pasajının önünde 150, bilemedin 200 kişi kalmış. arkadaşlarım girmek için ısrar edince biz de zaten azlar gidip destek verelim diye yanlarına gittik. arkadaşların ellerinde biralar, kafalar bir ton. polis yorgun ve bezgin. bunlar hala gitmek istemiyor. oysa onların da slogan atacak hali kalmamış. biz alana girdik, polis "arkadaşlar, sabahtan beri demokratik haklarınızı her yerde kullandınız. artık evlerimize gidelim, yarın yine geliriz." dedi. tabi bizimkilerin yuhladı. beş dakika içine gaz bombaları, tomalar faliyete geçti. biz de alanın bir ucundan girip bir ucundan çıkmak suretiyle direniş tarihinin en kısa direnişini yapmış olduk. taksiye doğru koşarken biri "kaçmayalım, neden kaçıyoruz? bir kere de benim dediğim olsun." diye bağırıyordu.