" newroz* kutlamalarını engellesinler", kürt halkının renkleriyle süslenmiş "alanları pekaka paçavralarıyla bezeyenlere izin vermesinler" hatta "o renkleri yasaklasınlar" diye yırtınan sevgili türk ırkçısı ve kraldan daha kralcıların kürt halkıyla empati kurabilmişler midir diye düşünmeme sebep olan günün yasağı idi. muhtemelen hayır; zira onlar hala ulus devletlerinin bölünmez bütünlüğünü düstur edindikleri melankolik hayatlarından "türk ulusuyla kürt milliyeti eşit olamaz" ilkesini çıkarmış değiller. yazık. hatta yazıklar olsun. neyse hiç üzülmediğim ama vay be kemalist cumhuriyetin yıkımına da mı şahit olacaktık diye şaşırdığım gündü. *

ihtiyaç: yukarıda kıyaslanan, birileri tarafından önem atfedilip kutlanmak istenen güne hangi mantıkla yasak getirilir hissi ve bunun ortaklığı, yasaklanmış olmanın getireceği(!) empati meselesi... mesela;

- kemal abi ne o yasaklamışlar sizi de?
- öyle ya maho biz de babalara geldik..
- alışırsınız bıro...
- bakalım. ve kahramanlarımız biber gazını yedikten sonra bir duvara çömelip cıgara yakarlar. gibi. yoksa cumhuriyet bayramı nerede newroz nerede...