anne

eğer gözle görülebilen,elle tutulabilen,her zaman her yerde olmasa da, her zaman kalpte,akılda var olan bir tanrı varsa bilin ki o kişi annedir ötesi de yoktur.
en kötü anında hep yanında olan kutsal kişi. onun gibi yar olmaz.
en çok sesini özlediğimdir. anımsayamamakta en çok koyandır.
yalan söylemek zorunda olduğum en değerli insan. bilsen böyle olmayacak bilme en iyisi.
yirmi gündür görmediğimdir.
adını vücuduma kazıttığımdır.

herkesin annesi kendisi için değerlidir. benimki de öyle. iki tane ciddi hastalığı ardında bırakmış ve kanserin ona verdirdiği kiloları sonunda forma girdim diye güzellikle karşılayanbilendir.
benim annem candır.
benim annem kucağı süt kokandır.
benim annem her kolumu kırdıklarında öperek iyileştirendir.
benim annem sesimi özleyendir.
benim annem sarı saçlarını hala değiştirmeyendir.
benim annem beni özlediği için sesi titreyendir.
benim annem sabahları gülerek, öperek uyandırandır.
benim annem ne olursa olsun benden vazgeçmeyendir. inanandır.
anneye mektup yazmak dünyanın en zor şeyidir. benim annem hala kalem, kağıtları sever çünkü. birinin ona yazarken elinin nerde titrediğini bilmek ister. bu yüzden hep kızar bana her şeyi bilgisayarla yaparım diye.

annemin aklıma yüzüme kazınmış bir görüntüsü var. okuldayım. bir suçun içinde bulunmuşum her zamanki gibi. müdürün odasında oturuyorum. herkes derste. suçumu da bilmiyorum aslında. belki de tek suçum çocuk olmak. bilmiyorum. sadece annemi beklediğimi biliyorum ve korkuyorum.

bir topuk sesi duyuyorum. sonra köşeden dönüyor annem. topuklu ayakkabıları, uzun boyu, siyah pançosu, siyah pantolonu ve sarı saçları ile olduğum yere doğru yürüyor. ellerimi birleştiriyorum önümde. annemi hayal kırıklığına uğrattığım için çok üzülüyorum. korkuyorum çünkü beni sevmekten vazgeçmesinden endişeleniyorum. annem beni görür görmez gülümsüyor. kimseye belli etmediği belli belirsiz bir gülümseme. sadece ikimizin arasında. sır.

özür dilerim anne.

odaya giriyor. parfüm kokusunu duyuyorum. çocuk aklımda işte bir daha duymazsam bu kokuyu diye ürküyorum. gözlerimle özür diliyorum annemden. bakmıyor bana artık. müdürün masasının önündeki koltuklarından birine oturuyor. müdür konuşmaya başlıyor. annem sakince dinliyor dinliyor. gözlerim yaşarıyor.

özür dilerim anne.

müdür anlattıkça anlatıyor. yaptığımdan fazlasını anlatıyor üstelik. karşı çıkmaya çalışıyorum. annem böyle öğretti bana çünkü. ne olursa olsun haklıysan hakkını koru diye. müdür susturuyor beni. sen karışma çocuğum diyor. annem bakışlarını duvardan çekiyor. bana bakıyor.

özür dilerim anne.

sakin bir sesle konuşmaya başlıyor. beni kimsenin susturamayacağını söylüyor. konuşmak istiyorsam konuşabileceğimi söylüyor. müdüre çıkışıyor. annem beni koruyor.

teşekkür ederim anne.

benim çocuk olduğumu söylüyor. bunların normal olduğunu söylüyor. eğer yapmazsam yanlış olduğunu söylüyor. annem kahramanım oluyor. bir kez daha.

teşekkür ederim anne.
canın bir parçasıdır o, her an yanında olandır. her şeye rağmen bağrına basandır. iyi ki var dediğimdir. *
tanrının kullarına hediye ettiği koruyucu melektir.
kim annesini anlatabilir ki? o tarifsiz sevgiyi anlatamayacağım. annem.
çok enterasan bir varlıktır kendisi.çocuğuna "orospu çocuğu" diyebilecek kadar dürüst,"o içtiğin votka şişeleri götüne girsin"diyebilecek kadar hardcoredir. ama işte gel gör ki,her boku da bilir.ağladığını zırladığını.kimse düşünmez,o arar sorar.
burada yazılanların sonunda sulu zırtlak ağlayarak yanına gittiğim ve seni seviyorum deidğim kutsal varlık...
burada yazılanların sonunda sulu zırtlak ağlayarak yanına gittiğim ve seni seviyorum deidğim kutsal varlık...
burada yazılanların sonunda sulu zırtlak ağlayarak yanına gittiğim ve seni seviyorum deidğim kutsal varlık...
burada yazılanların sonunda sulu zırtlak ağlayarak yanına gittiğim ve seni seviyorum deidğim kutsal varlık...
  • /
  • 4