gitme! nisan yağmuru altında sen giderken uzuyor gözümde yollar bir kaç damla yaş ve aklımda sorular bırakırken ellerim ellerin kal demek vardı şimdi sana ben hala bıraktığın yerdeyim yağmur damlaları altında gururumla baş başa ufacık bir mucize bekliyorum kahretsin ! gururumla baş başa ufacık bir mucize bekliyorum geç kalınmış bir yol ayrımı bizimkisi ağlıyorum şimdi göz yaşlarım yağmur damlalarına karışmış gitmesem düzelir mi diye? sordum kendime kaç kere bu son sözüm artık ben yokum kaçıp gittin sardın mı yaralarını? unuttun mu geçmişi? sildin mi tüm hayallerini bir çırpıda bak burdayım bir başıma gidişini izledim çaresizce sustum ardından haykırsam koşup tutsam kolundan kurtarırmıyım bizi? yoksa kayıp gider mi hayalin? ellerimden bırakır mı beni bedenin yok oluşu mu izler sessizce gözlerin dolmadan dudakların titremeden gider misin? bleah! gözlerin dolmadan dudakların titremeden geç kalınmış bir yol ayrımı bizimkisi geç kalınmış bir yol ayrımı bizimkisi ağlıyorum şimdi göz yaşlarım yağmur damlalarına karışmış gitmesem düzelir mi diye? sordum kendime kaç kere bu son sözüm artık ben yokum en zor anında ben vardım yanında ama olmuyor anla artık vazgeçmek lazımmış oysa yolu uzatmak çözüm değil sonu çıkmaz sokaksa ister hak ver ister karala kim haklı biliyoruz nasılsa en zor anında ben vardım yanında ama olmuyor anla artık vazgeçmek lazımmış oysa yolu uzatmak çözüm değil sonu çıkmaz sokaksa ister hak ver ister karala kim haklı biliyoruz nasılsa içinde ufak bir kırıntı bile yoksa
dark bear