her ne kadar başlığın madde anlamına bakıldığında bu gayceğiz yavrumuzun aşırı kilolarından dolayı artık dolaba giremediği gibi bir anlam çıksada, anlatılmak istenen, toplum tarafından aşağılanma, yalnız bırakılma, küçük ve hor görülme korkularını bir kenara bırakıp, heteroseksüel maskesini indirip, gerçek benliğiyle tanınmak istemesidir.

başlığı biraz daha öznelleştirirsem, bu durum bende artık sinir yapmaya başladı. annemin "evladım öyle, böyle mi, bozuk mu?" düşüncelerinden, ablamın bana sürekli dünya güzeli kız arkadaşlar bulmasından, çalışma arkadaşlarımdan bazılarının homofobik tavırlarından * illalah edip, yeter be deyip, "gayim ve gay olmaktan gurur duyuyorum." diye bağırmak istiyorum. şu anda seferimin 3. ayındayım ve 3 ay daha seferde olacağım. ailemi aramak içimden dahi gelmiyor. telefonlarım kapalı, twitter ve facebooktan bana ulaşmaya çalışsalar bile, bir hayalet gibi girip çıkıyorum sosyal ağlara. benden haber alamadıkları için çok üzgünler, ama biraz bensiz hayat nasıl oluyormuş, öğrenmeliler. seferden döndüğümde bir karar vermek zorundalar! bu durumla yüzleşecekler ve kabul edecekler ya da ben onlara sırtımı döneceğim. artık dolaba sığamıyorum. sinir yapıyor bende artık, sinir!