dün gece "metezori" birlikte olduğum dangalaklara dayanmak için içkiyi fazla kaçırdım. bir sürü -ne olduğunu hatırlamadığım ama hatırlayınca fena utanacağımı sezdiğim- dangalaklık yapmakla kalmayıp, bu gün gün boyu hasta yattım. yeni açtım gözümü!

gruplarda inanılmaz canım sıkılıyor, bunu bir eksik olarak görüyorum... gideremiyorum. köpeklerin yanında, insanların yanında olduğumdan çok daha mutluyum. ayıp bişi sanki bu... hep öyle diyollaa... biz de "yaw hehe" deyip geçiyos... mu acaba? yoksa derinlerimde gömülü olan, ama nerede olduğunu bilemediğim "ben uyumsuzum, geçimsizim" inancı içimi kanırtıp duruyor mu?