1. burada aşk acısı ya da en azından romantik dramlar yaşayan insanlar görünce gülüyorum ve bu beni mutlu ediyor. yanlış anlaşılmasın, mutlu olmamın sebebi ben hiçbir şekilde romantik bir şeyler yaşayıp, bunun kavgasını dramasını yaşamazken 'normal' insanlar gibi, sadece ve sadece hep aynı şeyi günlerce yaşarken, bıkkınlık ve sıkkınlık, hayatta böyle acısıyla tatlısıyla şeyleri deneyimleyen, hele de eşcinsel bireyler olduğunu okuyunca bir nebze de olsa inancım artıyor dışarda birileri olduğuna ilişkin. insanlar seviyor-seviliyor sonu belki acı ama en azından hayatımızın kabul etmesek de merkezine koyduğumuz aşk-sevgi olsunu yaşıyorlar. sonuçta bu kadar insan bunları yaşıyorsa inancını kaybetmiş biri olarak biraz 'dışarda acaba birileri olabilir mi?' sorusuna evet diyesim geliyor yarımağız.

2. herkes gibi alışverişi çok seven, çok yapan ve ne yazık ki çok zor beğenen biriyim. 1,5 ay önce beğendiğim ayakkabıyı bugün tamamen içimden geçen ya hadi bir bakayım belki vardır dürtüsüyle bulunca, resmen son 1,5 -2 ayda ilk defa çok az olsa mutlu hissettim bir şeyleri başarmışcasına. belki çok yüzeysel olacak ama benim için alışveriş, özellikle de ayakkabı her zaman bir kovalamaca olmuştur. önce internetten beğenir, sonra o özel ayakkabıyı gerekirse haftalarca hatta aylarca arar bulmaya çalışırım, ille de bulamıyorsam diğer alternatiflere yönelirim. bu konuda da hayli başarılı olduğumu düşünüyorum ki bu seçimlerim hep takdir görmekte.